Mijn gemeende excuses

En dan heb ik het niet over het falen van de formatiegesprekken. Daar heb ik helemaal geen schuld aan. Niemand zal in de opdracht slagen die ik voor ogen had. Let op m'n woorden. Maar ik wil me verontschuldigen voor het lange stilzwijgen. U kan zich voorstellen dat - met de druk van de media, de onderhandelingen, het sarcasme van sommige journalisten - het leven als Yves Leterme geen pretje was de afgelopen dagen.
En soms is het "erover". Kijk maar eens hier: http://www.gva.be/leterminateur/. Ze noemen me al "Leterminator" in Antwerpen.

Ik beloof plechtig opnieuw vaker te zullen bloggen. Nu ik weer tijd heb en Albert een tijdelijke vervanger voor me zoekt. Maar vergis u niet, net zoals Filip Koning wil worden, wil en zal ik Premier worden.

L'union fait la farçe

Na wekenlang beraad blijkt de utopie waarin we geloven in een federale staat waarin Vlamingen en Walen kunnen samenwerken aan een goed project, een farçe. Vanmiddag belde ik Albert om een afspraak te vragen. Ik ben van plan de handschoen in de ring te gooien en m'n formatie-opdracht terug te geven aan de Koning. Trop is teveel. Laat iemand anders nu de hete kolen maar afkoelen.
Albert zit - weeral zie ik u denken - op vakantie in 't zuiden. Een mens vraagt zich af hoe dikwijls hij in z'n eigen land is (herinner u dat ie z'n heupkwetsuur ook al "op vakantie" opliep). Maar dat terzijde, Danny :-). Hij komt speciaal voor mij terug. Benieuwd wie hij laat opdraven om Madame Non tot opwarmen te bewegen. Iemand van de CDH zelf? Ik ga er voor een poos tussenuit. Maandag komt Guy (Verhofstadt) terug uit verlof, en gaat die ook naar de Koning. Wie weet heeft hij 'n idee. Zaterdag staat nog een matchke voetbal op 't programma en volgende week wat slaap inhalen.

M'n nieuw favoriet boek

Tijdens het weekend heb ik, dankzij de tussenkomst van Albert, zelfs de tijd gevonden om naar de bib te gaan. De bibliothecaris raadde me een schitterend boek aan van het begin van vorige eeuw, "How to win Friends and Influence People" van Dale Carnegie. Inderdaad nuttige tips gevonden. Een aanrader!

Straks afspraak met Albert

Deze week heb ik niet vaak geblogd. De omstandigheden waren er dan ook niet naar: de onderhandelingen leken maandag en dinsdag wat beter te gaan maar door het negatieve antwoord van de Waalse partijen sloeg de sfeer opnieuw om.

Straks, binnen een uurtje ongeveer, ga ik naar de Koning. Om hem het slechte nieuws te melden. En te vragen of hij een handje wil bijsteken. Als je een gezin als het zijne kan "onder controle" houden en verzoenen, dan kan je ook 4 schijnbaar onverenigbare partijen in dezelfde richting krijgen. Wat Wallonië en Vlaanderen gemeenschappelijk hebben is de Brabançonne (nogmaals sorry), frieten én... de Koning. Tijd om dat aan te tonen.

Mij valt niets te verwijten, dat zal de toekomst uitwijzen. En ik geloof er nog altijd in.

M'n blog op RTL-TVI

In het midden van deze reportage ongeveer promoot RTL-TVI m'n blog.

We laten hem niet ontsnappen

Alles in de toppolitiek wordt lang van tevoren gepland. Strategen plannen soms evenementen en schijnbare 'toevalligheden' maanden, soms jaren op voorhand. Het is niet anders gegaan met de heupbreuk van onze dierbare koning, Albert. Laat mij toe nader te verklaren.

Een aantal hoogwaardigheidsbekleders gelooft nogal in lotsbestemming en voorspellingen, Nostradamus en soortgelijken. Welnu, Francois Perin (google hem maar eens) schreef in 1981 in La Meuse:

"Al jaren voel ik aan wat er gaat gebeuren: na eventuele verkiezingen die de malaise alleen maar zullen versterkt hebben, zal het ongelukkige staatshoofd op de loop gaan nadat er geen regering kan gevormd worden: België kan verdwijnen door een 'implosie'".

Diezelfde hoogwaardigheidsbekleders zouden dit koste wat het kost vermijden en zo werd beslist onze koning op een strategisch moment aan een heupkwetsuur te helpen, zodat hij in de onmogelijkheid verkeert ongemerkt het land te verlaten.

Dit nieuws bereikt mij ook maar vandaag, ik wilde het met jullie delen. Mijn ontsteltenis is groot. Vooralsnog geen commentaren over onze besprekingen op Hertoginnedal, ik wil de goede gang van zaken niet verstoren.

Coalition Island

Ik moet de gelijkenissen erkennen. Er is veel intrige, bedrog en verdachtdoenerij. De beelden 's avonds doen sterke emoties bovenkomen. Ik ben er niet zo voor te vinden dat politici meedoen aan televisiespelletjes. Politici moeten goed besturen en niets anders. Als u uw nieuwsgierigheid niet kan bedwingen, bedwing dit dan maar.

Coopération avec les medias francophones

En voilà, m'n blog is ook in Wallonië bekend. Lees er hier alles over. M'n collega's worden aldaar al in ware kunstvorm vereerd. Nu Vlaanderen nog zover krijgen!

Het licht op het einde van de tunnel

Door de positieve houding van de Franstalige onderhandelaars zaterdagmorgen heeft iedereen het over het "licht op het einde van de tunnel". Maar mijn N.VA-vrienden beginnen nu wantrouwig te wezen over onze capaciteit om als Vlamingen sterke eisen te stellen naar de Walen. 't Is van je eigen (politieke) familie dat je 't moet hebben! Het licht op het einde van de tunnel blijkt dus een trein te zijn!

Ik laat me klonen

U hebt wel al van de techniek gehoord, klonen. Wat weinig Belgen weten is dat de hoogstgeplaatste functionarissen, alsook enkele leden van het Hof, als klonen van het origineel door het leven gaan.
De staatsveiligheid riskeert het niet dat een Guy Verhofstadt of een Elio Di Rupo door ziekte, burn-out of voor persoonlijke redenen afstand zou nemen van z'n politiek mandaat. Dit zou immers een danige destabilisatie van het land veroorzaken, het kan zelfs tot burgeroorlog leiden. Zonder de houvast van die enkele publieke personen glijdt het land zonder twijfel af naar pure chaos. Klonen dus. Het origineel van het personage kan hierdoor eigenlijk rustig, met een goede balans tussen privé en politiek, z'n leven leiden.

Zo werd ik dus deze morgen 'opgeroepen' voor mijn "cloning"-sessie. Ze legden me uit hoe het proces in elkaar zit en welke de risico's zijn. Bij sommige franstalige politici en enkele leden van de Koninklijke familie is het klonen overduidelijk mislukt. Gezien mijn drukke agenda zie ik het wel zitten om een "dubbelganger" te hebben, maar ook dit heb ik fout ingeschat: het aanmaken van een kloon duurt enkele weken. Ze raadden me dan ook aan meteen enkele exemplaren te laten maken. Van Verhofstadt zouden we vandaag de dag vooral de derde kloon aan het werk zien. Ik snapte al niet dat ie op zoveel plaatsen tegelijk kon zijn... Van Di Rupo zijn ze zelf de tel kwijt. Om van Fabiola maar te zwijgen (ik vraag me af of het origineel nog wel bestaat). De eerste burger van het land, Herman De Croo, zou inderdaad nog één van de weinigen zijn waarvan we 't origineel dagelijks aan het werk zien. Niet te klonen, naar 't schijnt. Vandaar zijn titel.

Binnenkort dus een regering "Leterme 1", onder leiding van mezelf of van "Leterme 2". Men had mij verwittigd dat het federaal niveau een extra laag van complexiteit met zich meebracht. Ik heb nu dus wellicht ondervonden waarop dat slaat. Leterme 2 zal de eerste maanden opgesloten gehouden worden in de gebouwen rond het Martelarenplein. Eens hij volgroeid is kan hij periodiek enkele taken van me overnemen.

Ik kom echter terug op de bedenking ivm "waar zit Verhofstadt" (zie hieronder). Als er dan toch meerdere exemplaren zijn, waar zitten die dan?!

Zwaar weekend

Ik heb in mijn studententijd niet zo vaak zware weekends gehad (ik was een plichtgetrouwe student), maar dit was er wél een. Bijna het hele weekend hebben we overlegd - zaterdag met de franstaligen, vanmorgen met de vlamingen. En inderdaad, ik heb wel eens fouten gemaakt, maar wie doet dat niet? Langzaamaan beginnen de partijen elkaar te vinden in het overleg en ik denk dat we volgende week stukken beter met elkaar zullen opschieten.

Is het jullie overigens opgevallen hoe goed mijn frans al is? Bekijk mijn interview met de RTBF hier.
De grens tussen weekend en werkweek vervaagt een beetje, Sofie (mijn echtgenote) begint een beetje te klagen, maar eens ik premier ben en de regering op poten zit, ga ik net zoals Sarkozy gedaan heeft een paar dagen op een poepsjiek jacht in de middellandse zee bekomen. En ik wacht al ongeduldig op een uitnodiging van George Bush; nieuwe staatshoofden mogen tegenwoordig blijkbaar bij hem hotdogs en hamburgers gaan eten.

Alleman content intussen. Zelfs Jean-Luc. Ik had hem beloofd samen naar G. Beerschot - Club Brugge te gaan en zoals altijd hou ik woord. Ook na de verkiezingen. Brugge heeft gewonnen - alleman content.

Waar zit Verhofstadt?

Toen ik vanmorgen, na de one-on-one met Joëlle aan Bart Somers vroeg hoe 't was met Guy (ik had gisteren nog geblogd dat we misschien samen een eindje zouden gaan fietsen, maar doordat Joëlle plots terug was ging dat niet door), wilde of kon ie niet antwoorden. Volgens mij zijn ze'm kwijt.
En da's een regelrechte schande.

Je autosleutels kwijt zijn, da's vervelend. Je Premier kwijt zijn? Een schande! In juni zei Reynders al dat het een regering Leterme-Reynders zou worden. Misschien houdt hij Guy wel ergens verborgen!

Een analyse door Yves Desmet

Yves Desmet, hoofdredacteur van "De Morgen", verwoordt het zo.

Ze vissen

3 redacties visten vanmorgen opnieuw naar de werkelijke identiteit van deze blogger. Fijn te zien dat ze curieus zijn. Goede hoop bij 't zoeken. FYL geeft z'n geheimen niet prijs. Enkel de werkelijke Yves Leterme is opgewassen tegen die waarheid. Succes ermee.

Weekendplanning

Vanavond dus niet naar 't koor geweest - het inoefenen van de Brabançonne is uitgesteld naar volgende week. Morgen houden we 't rustig: ik schrijf aan m'n nota, de voorzitters bereiden de begroting 2008 voor. Zaterdagmorgen eerst even op de fiets springen. Daarna overlopen we op Hertoginnedal de begroting 2008 en worden de grote lijnen van het communautaire verhaal uitgezet. Zaterdagavond Franse les. Zondag met Jean-Luc naar Germinal Beerschot - Club Brugge. Pas na 't weekend gaan we 't weer hebben over m'n herwerkte nota en de vorming van een regering. Niets crisis, voluit ervoor gaan, dat gaan we doen!

Carl Devos heel helder

Zoals altijd is politoloog Carl Devos z'n analyse heel helder in het 7u journaal van de VRT. Het duurt ditmaal niet langer dan bij vorige onderhandelingen - in de jaren '80 duurde het wel eens 100 dagen om tot een regering te komen. Er is inderdaad wel serieuze kritiek uit Waalse kant en m'n blunder op 21 juli heeft ook niet geholpen.
Mijn taktiek om het eerst over de begroting en de NMBS te hebben om zo de onderhandelingen op gang te trekken, om nadien, als er al afspraken zijn gemaakt en de partijen dus meer te verliezen hebben, het te hebben over de staatshervorming, krijgt inderdaad niet veel bijval. Iedereen houdt zich in omdat ze 't door hebben.
Volgens Carl moet er dus een grote, langdurige crisis komen zodat de partijen met meer initiatief rond de tafel gaan zitten. Want een regering moet er komen. Ik had gehoopt dat het daar niet toe zou komen, want dat is geen voorbeeld van goed bestuur, maar als dat de enige manier is...
Ik ben intussen terug op m'n kabinet maar de partijvoorzitters gaan nog even door.
Iedereen zegt intussen dat ze niet in mijn schoenen zouden willen staan, maar "den dezen" moet het toch weer oplossen!

Opnieuw besprekingen!

Nog geen 10 minuten nadat ik daarnet geblogd had dat ik de namiddag vrij zou hebben sms't Joëlle me dat ze terug is van Frankrijk. Haar zoon stelt het gelukkig goed nu, dus we kunnen de besprekingen hervatten. Dus, fiets aan de haak en terug naar Hertoginnedal.

Belga nam deze leuke foto van mij toen ik daar vanmiddag weer verscheen. Ik had nochtans gezegd dat iedereen naar huis mocht, want we zouden vanmiddag niet meer bijeenkomen.
Met hernieuwde energie zijn we dus opnieuw aan het overleg. Ik ben erg opgetogen met het signaal dat Joëlle hiermee geeft. We doen er gezamenlijk alles aan om nu goed op te schieten zodat ik Albert morgenavond goed nieuws kan brengen.

Je hebt het me wel horen zeggen op één, in het Journaal: "dit is zoals in de voetbal, honderden mensen denken te weten hoe 't moet". Maar ik zal m'n verantwoordelijkheid nemen als formateur!

De namiddag vrij

Het is wéken geleden! Een namiddag vrij. Jammer dat het weer niet mee zit, maar ik ga een eindje fietsen. Misschien heeft Guy daar ook wel zin in, want da's ook een fervente fietser. Vorig jaar brak ie nog z'n arm bij een valpartij. Ik sms 'm straks even. M'n telefoonrekening zal weer de moeite zijn, met al dat ge-sms de laatste weken... Politiek is een zaak van mensen. Het moet niet verbazen dat we over de partijen heen soms echt wel vriendelijk met elkaar optrekken.

Fietsen dus, verdere communautaire besprekingen zijn deze namiddag toch nog niet mogelijk. De herwerking van m'n tweede nota schiet eigenlijk ook niet erg goed op; ik heb geen inspiratie. Morgen met een frisse kop weer voluit aan de onderhandelingstafel. Intussen merk ik wel dat m'n blog in populariteit toeneemt. Dat doet plezier.

Het sms tijdperk

Joëlle reageerde niet op m'n smsje gisteren. Vandaag sms'te ze terug dat ze bij haar zoon zat, tot vanavond. Wist ik veel dat die in Frankrijk zit. Maar soit (hé, zie je wel dat ik Frans kan), daarmee hebben we een dagje vrijaf. Kan ik rustig naar de repetitie van het koor vanavond. We oefenen het Belgisch Volkslied voor volgende week. Dan leert Albert weer zonder krukken lopen en we gaan voor hem een liedje zingen.

't Is niet gemakkelijk, zo'n regeringsvorming. In de Vlaamse regering was 't stukken eenvoudiger, dan waren we ook op tijd thuis voor 't avondeten. Nu in Hertoginnedal laten we 't avondeten gewoon brengen, want 't schiet voor geen meter op. Somers en Reynders, de twee van wie ik gedacht had die zouden dwarsliggen, zijn nog redelijk constructief. 't zijn die anderen die niet meewillen.

Morgen gaan we door.

Wanneer zou het jullie passen?

Eigenlijk is het triestig. Je nodigt de blauwe en je Franstalige zgn. "collega's" uit om 6 jaar deel uit te maken van de machtigste club van 't land, en "het past hen niet".
De blauwe willen vanmiddag onderling vergaderen en Joëlle zit dus nog in Frankrijk.
Misschien moet ik een regering vormen met partijen die wel de tijd vinden om te vergaderen?

Nee maar, 't is toch waar? Goed bestuur, daar heb ik altijd voor gestaan. Dat wil ook zeggen dat je je 100% inzet voor je job. En 't is niet dat we niets te doen hebben hé. Mijn formatienota werd eerst helemaal niet aanvaard. Wat een kritieken zeg! Dus herwerk ik hem, maar ook daar lopen ze mee te koop. Zelfs die tekst is al uitgelekt.

Vanmiddag bel ik Johan (Vandelanotte) nog maar eens op. Baat het niet, het schaadt niet.

Morgen moet ik waarschijnlijk weer naar Albert, maar wat moet ik hem zeggen? Ik ben verkozen als populairste politicus van 't land maar de rest wil niet meespelen? Ze mogen blij zijn dat ze uitgenodigd worden!

En dan die journalisten. Wat zijn zij blij dat wij tijdens de zomermaanden een regering proberen vormen! Want 't is komkommertijd, dat weet iedereen. Je mag geen scheet laten of 't komt in 't nieuws. Of moet ik u herinneren aan 21 juli?
Op de VTM zegden ze vorige week dat ik "politiek dood" zou zijn als er niet binnen de week schot zat in de communautaire onderhandelingen. Awel? Wat zegt ge nu? Een beetje respect mag wel. De RTBF daarentegen! Maar mijn tijd komt nog wel.

Ik geef toe, 't is niet makkelijk, Premier worden. Maar als mijn collega's nu eens sms'sen wanneer het hen zou passen om nog eens samen te komen in 't kasteel en die journalisten nu ook eens op verlof gingen, dan zijn we'r op een weekje wel door.

Mijn geliefde Westhoek

't Is kommer en kwel in de Westhoek. Door de opwarming van de aarde is er ook meer extreme regenval en jammergenoeg kwam die de afgelopen weken allemaal op de Westhoek terecht.
Delen van De Panne en Koksijde zijn zwaar getroffen. De Yzer staat op springen. Frank Deboosere legde op één uit dat door het doodtij er te weinig water naar de zee kon worden gepompt.

Daar snap ik nu niets van zie. Maar Johan (Vandelanotte) is vooralsnog bevoegd voor de Noordzee. We zullen een goede vervanger moeten vinden voor Johan in de regeringsvorming. Niet makkelijk. Wie van deze ploeg kent nu iets van water af? SP.A, het woord zegt het zelf, zij zijn daarvoor in de wieg gelegd. Ik drink liever een trappistje. In mijn geliefde Westhoek.

Mijn gedachten zijn bij al die getroffen Vlamingen. Sorry, Belgen.

Ze doen moeilijk

Ik kan Jean-Luc geen ongelijk geven. Soepel stellen de Franstaligen zich niet op.
Lees er alles over op de site van Het Laatste Nieuws.