Het sms tijdperk

Joëlle reageerde niet op m'n smsje gisteren. Vandaag sms'te ze terug dat ze bij haar zoon zat, tot vanavond. Wist ik veel dat die in Frankrijk zit. Maar soit (hé, zie je wel dat ik Frans kan), daarmee hebben we een dagje vrijaf. Kan ik rustig naar de repetitie van het koor vanavond. We oefenen het Belgisch Volkslied voor volgende week. Dan leert Albert weer zonder krukken lopen en we gaan voor hem een liedje zingen.

't Is niet gemakkelijk, zo'n regeringsvorming. In de Vlaamse regering was 't stukken eenvoudiger, dan waren we ook op tijd thuis voor 't avondeten. Nu in Hertoginnedal laten we 't avondeten gewoon brengen, want 't schiet voor geen meter op. Somers en Reynders, de twee van wie ik gedacht had die zouden dwarsliggen, zijn nog redelijk constructief. 't zijn die anderen die niet meewillen.

Morgen gaan we door.